Van Yosemite naar Mono Lake
Blijf op de hoogte en volg Familie
23 Juli 2017 | Verenigde Staten, Los Angeles
Vanmorgen rustig aan ontbeten met ons broodroostertje op tafel en de dagelijkse gebakken eieren met bacon, zodat we met een goede ondergrond aan de dag konden beginnen.
Loskoppelen hoefde vandaag niet, want we waren zelfvoorzienend, oftewel onze watertank was leeg en de afvalwatertank vol. In het park konden we ons afvalwater lozen en vers water bijtanken. Netjes geregeld!
Met het zonnetje tussen de bomen door reden we langs de prachtige bergen door Yosemite over de highway 120 richting de Tioga road. Links en rechts waren meerdere uitkijkplaatsen waar auto's geparkeerd stonden en mensen foto's aan het maken waren van de prachtige uitzichten. Op een gegeven moment, op een smal stuk weg met tegenliggers vlak voordat we een tunneltje door moesten, een vreselijke klap aan de zijkant van onze camper. We dachten aan een steen tegen de voorkant, maar aan de passagierskant, waar Fabian zat, was onze rechter buitenspiegel naar binnen geklapt en tegen het zijraam aan geslagen. Gelukkig waren het zijraam en de spiegel zelf nog heel, maar aan de afdruk tegen het raam te zien had dit niet veel gescheeld. Toch te dicht langs de rotswand aan de zijkant gereden blijkbaar, de schrik zat er even flink in. Spiegel terug geklapt en gelukkig bleek alles nog heel.
Na zo'n 10 minuten verder gereden te hebben even gestopt bij een pompstation, want in de bergen lust onze Minnie wel een slokje. We stonden nog maar net stil of er kwam iemand naar ons toegelopen.
We bleken tegen de spiegel van zijn geparkeerde auto aangereden te zijn, op het smalle punt vlak voor het tunneltje. Hij vroeg zich af hoe het kon dat we niets gemerkt hadden? Shit! Het was dus niet de rotswand, maar het einde van de smalle parkeerstrook waar we iets geraakt hadden, met als gevolg een afgebroken spiegel van een grote Chevy Tahoe.
Na de politie te hebben gebeld, die hier overigens niet voor komt, gegevens uitgewisseld, foto's gemaakt, schaderapport ingevuld en beiden de verhuurder gebeld om het incident door te geven. Wat een gedoe.......
Gelukkig konden we beiden weer verder, en wij vervolgden onze route via de Tioga Road naar het plaatsje Lee Vining. In de winter is deze weg dicht ivm sneeuw, maar nu konden we erover heen en wat een prachtig gebied is dit om te rijden! Slingerwegen door de bergen (Tuolomne Meadows) met om de paar kilometer een prachtig uitzicht over een meer of bergtoppen met sneeuw. We zijn meerdere keren gestopt om uit te stappen en foto's te maken. Kon onze Minnie meteen even haar remmen laten afkoelen, want die moesten hard werken na deze hoogte van 5000 feet (2800 meter).
Zo tegen 15.00 uur kwamen in het plaatsje Lee Vining aan, gelegen aan het Mono Lake. Nadat we de camper op onze plaats op Mono Vista RV park hadden neer gezet, zijn we even het dorpje ingelopen voor nog wat boodschappen. Onderweg zagen we een leuk eettentje genaamd Bodie Mike's, een verwijzing naar het plaatsje Bodie, een voormalige goudzoekers plek in het Wilde Westen van Amerika. Daar hebben we even later op het terras heerlijke gegrilde zalm, spareribs, kip en steak gegeten. Alsof we al dagen niet gegeten hadden, werd alles tot aan de laatste kruimel opgegeten.
Hierna nog even naar het Mono Lake gewandeld voor het uitzicht en na het schrijven van dit verhaal met een drankje hebben we op tijd ons bed opgezocht. Morgen moeten we namelijk vroeg op, want dan staat onze langste rit naar Zion op het programma, een afstand van liefst 480 mijl (=780 km) en geschatte reistijd van zo'n 8 uur.
Foto's hebben we wel veel gemaakt, maar in Yosemite hadden we helemaal geen internet en hier in Mono Vista duurt het versturen van het verhaal al een eeuwigheid, laat staan foto's. Misschien kunnen we morgen in Zion wat foto's plaatsen.
Loskoppelen hoefde vandaag niet, want we waren zelfvoorzienend, oftewel onze watertank was leeg en de afvalwatertank vol. In het park konden we ons afvalwater lozen en vers water bijtanken. Netjes geregeld!
Met het zonnetje tussen de bomen door reden we langs de prachtige bergen door Yosemite over de highway 120 richting de Tioga road. Links en rechts waren meerdere uitkijkplaatsen waar auto's geparkeerd stonden en mensen foto's aan het maken waren van de prachtige uitzichten. Op een gegeven moment, op een smal stuk weg met tegenliggers vlak voordat we een tunneltje door moesten, een vreselijke klap aan de zijkant van onze camper. We dachten aan een steen tegen de voorkant, maar aan de passagierskant, waar Fabian zat, was onze rechter buitenspiegel naar binnen geklapt en tegen het zijraam aan geslagen. Gelukkig waren het zijraam en de spiegel zelf nog heel, maar aan de afdruk tegen het raam te zien had dit niet veel gescheeld. Toch te dicht langs de rotswand aan de zijkant gereden blijkbaar, de schrik zat er even flink in. Spiegel terug geklapt en gelukkig bleek alles nog heel.
Na zo'n 10 minuten verder gereden te hebben even gestopt bij een pompstation, want in de bergen lust onze Minnie wel een slokje. We stonden nog maar net stil of er kwam iemand naar ons toegelopen.
We bleken tegen de spiegel van zijn geparkeerde auto aangereden te zijn, op het smalle punt vlak voor het tunneltje. Hij vroeg zich af hoe het kon dat we niets gemerkt hadden? Shit! Het was dus niet de rotswand, maar het einde van de smalle parkeerstrook waar we iets geraakt hadden, met als gevolg een afgebroken spiegel van een grote Chevy Tahoe.
Na de politie te hebben gebeld, die hier overigens niet voor komt, gegevens uitgewisseld, foto's gemaakt, schaderapport ingevuld en beiden de verhuurder gebeld om het incident door te geven. Wat een gedoe.......
Gelukkig konden we beiden weer verder, en wij vervolgden onze route via de Tioga Road naar het plaatsje Lee Vining. In de winter is deze weg dicht ivm sneeuw, maar nu konden we erover heen en wat een prachtig gebied is dit om te rijden! Slingerwegen door de bergen (Tuolomne Meadows) met om de paar kilometer een prachtig uitzicht over een meer of bergtoppen met sneeuw. We zijn meerdere keren gestopt om uit te stappen en foto's te maken. Kon onze Minnie meteen even haar remmen laten afkoelen, want die moesten hard werken na deze hoogte van 5000 feet (2800 meter).
Zo tegen 15.00 uur kwamen in het plaatsje Lee Vining aan, gelegen aan het Mono Lake. Nadat we de camper op onze plaats op Mono Vista RV park hadden neer gezet, zijn we even het dorpje ingelopen voor nog wat boodschappen. Onderweg zagen we een leuk eettentje genaamd Bodie Mike's, een verwijzing naar het plaatsje Bodie, een voormalige goudzoekers plek in het Wilde Westen van Amerika. Daar hebben we even later op het terras heerlijke gegrilde zalm, spareribs, kip en steak gegeten. Alsof we al dagen niet gegeten hadden, werd alles tot aan de laatste kruimel opgegeten.
Hierna nog even naar het Mono Lake gewandeld voor het uitzicht en na het schrijven van dit verhaal met een drankje hebben we op tijd ons bed opgezocht. Morgen moeten we namelijk vroeg op, want dan staat onze langste rit naar Zion op het programma, een afstand van liefst 480 mijl (=780 km) en geschatte reistijd van zo'n 8 uur.
Foto's hebben we wel veel gemaakt, maar in Yosemite hadden we helemaal geen internet en hier in Mono Vista duurt het versturen van het verhaal al een eeuwigheid, laat staan foto's. Misschien kunnen we morgen in Zion wat foto's plaatsen.
-
23 Juli 2017 - 07:21
Anneke Van Maris :
Wat een genot om jullie belevenissen te lezen.
Groetjes Anneke Richard loopt achter die slaapt nog. -
23 Juli 2017 - 08:54
Ed En Nel :
Wat een gedoe zeg! Maar gelukkig konden jullie de rit vervolgen en alles afwikkelen met die man. Voor de volgende lange rit wensen we jullie een goede voortzetting van de trip en hopen we dat het vlot gaat verlopen. We zijn al blij dat er weer verhalen op staan maar we kijken uit naar de foto's. Liefs xx -
23 Juli 2017 - 09:39
Eric En Andrea:
Jeetje wat een toestand met die spiegel .Gelukkig goed oogelost zo maar kan me voorstellen dat jullie waren geschrokken.Wat een belevenis .Kijk maar goed uit met al die enge weggetjes en haarspeldbochten pffft zou niks voor mij zijn .Heel veel plezier nog xx -
23 Juli 2017 - 09:58
Miek En Eric:
Jeetje wat een schrik zeg met de buitenspiegel, maar gelukkig is het goed afgelopen. Maar wat hebben jullie al veel gezien en meegemaakt, geweldig hoor. Superleuk om te lezen. Veel plezier xx -
23 Juli 2017 - 14:17
Mam Rutte:
Jullie kunnen er onderhand wel n boek over schrijven zoveel als jullie zien en meemaken
En dan ben je pas op de helft van de vakantie.
Ben benieuwd of jullie toch nog ergens beren gaan zien.(niet op de weg)haha.
Kijk alweer uit naar het volgende verhaal.
Liefs xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
