Dag 18 en 19: Las Vegas

Wat een rust, hier in de bossen van de Grand Canyon. Heerlijk. Als er tenminste s’ nachts geen auto alarm afgaat van een stel Chinezen in een tentje tegenover ons. Onze Chinese vriend had overdag al dat hij honderd keer met de afstandsbediening zijn deuren open en dicht deed. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar hier in Amerika is het blijkbaar standaard om de portiervergrendeling op de claxon aan te sluiten. Overal bij parkeerplaatsen hoor je 2x kort de claxon van een auto, als iemand afsluit of opent. Je zal een buurman hebben die om 6 uur moet beginnen iedere dag……………………
Na een flinke rit van ruim 5 uur, kwamen we in de middag aan bij Circus Circus in Las Vegas. Een casino, hotel en ook nog een RV park. Nu hadden we al begrepen dat het RV park meer een parking dan een camping was, en dit klopt helemaal. Rij aan rij staan we geparkeerd op een geasfalteerde parkeerplaats, en wij natuurlijk weer bijna achteraan. Bij het uitstappen voor de receptie merkten we het al: Wat een hitte! De thermometer gaf 42 graden aan, niet normaal zo warm. Nadat we Minnie hadden aangekoppeld aan het water en de stroom, gingen we even later lopend richting het casino van Circus Circus, want als je daar doorheen loopt kom je vanzelf op de strip, de beroemde straat van Las Vegas waar alle casino’s en grote hotels staan. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Eerst moesten we nog een stukje buitenom lopen, en om 5 uur s’ middags was het nog steeds dik 39 graden, binnen 5 minuten stond het zweet op je rug. Eenmaal binnen bij Circus Circus was het heerlijk koel, overal airco, maar wat een gekkenhuis binnen. Overal gokkasten met knipperende lampjes en als een mierenhoop krioelen de mensen overal langs en tussendoor. Zie daar maar eens de uitgang te vinden richting de strip. Dat viel niet mee, maar met Fabian als gids kwamen we uiteindelijk weer buiten, en aan de goede kant. Direct buiten viel er weer zo’n klamme warme deken over je heen, de overgang van binnen met airco 20 graden naar 39 graden buiten is erg groot.
Buiten zijn we langs de Trump Tower naar de Fashion Tower gelopen, en daar zijn we ingegaan om wat winkels te bekijken. Ongelofelijk, drie verdiepingen met alleen maar winkels, en als je niet oppast verdwaal je erin, zo groot. Daarna weer naar buiten waar het inmiddels donker was geworden. Hoewel, de lucht is wel donker, maar alles is verlicht op straat. Wat een neon reclames overal, werkelijk bizar, waar je ook kijkt echt overal flitsen de schermen. De één nog groter dan de ander.
Bij de Mirage was het erg druk en ook wij bleven even staan kijken bij de vuur en watershow buiten. Daarna zijn we overgestoken met de loopbrug naar the Venetian, waar ze met Italiaanse gondels door het water om en door het hotel heen varen, en ook hier natuurlijk weer een casino met knipperende fruitautomaten. Hier nog lekker gegeten in een buffet restaurant, dan kunnen we tenminste zien wat we eten, en ook nog meerdere keren lopen om wat nieuws te halen.(we blijven hollanders hé). Alleen jammer dat de airco hier op standje vriezen stond, het ijs in ons drinken werd alleen maar groter in plaats van dat het smolt, en wij raakten bijna onderkoeld.
Hierna nog even rondgelopen bij Wyatt en Treasure Island, maar inmiddels waren we het geknipper en geflits om ons heen al aardig zat. Daarbij hadden we door het vele lopen aardig moede beentjes gekregen en zijn we terug gegaan naar Circus Circus, naar onze Minnie. Vannacht maar slapen met de airco aan, want het is nog steeds om te stikken zo warm overal.
Dag 19:
We hebben wat problemen met het plaatsen van onze reisverhalen. In de Grand Canyon wisten we dat er geen internet was, dus die verhalen wilden we hier in Las Vegas versturen, maar hier in Neon City, waar alles op elektriciteit draait, wil het versturen van onze verhalen maar niet lukken. Misschien later.
Vanmorgen tijdens het ontbijt de plannen voor vandaag besproken. We willen eerst nog naar een Dick’s Sporting Goods shop net buiten Las Vegas gaan, en daarna naar de Outlet winkels ten Noorden van de strip. Dat zouden we kunnen doen met de bus of een taxi, maar we hebben natuurlijk onze eigen Minnie bij ons. Even rij klaar maken en hup, het gas erop. Bij de Sporting shop waren we weer goed geslaagd, en werden we ook leuk geholpen door medewerker Burt. Die eigenlijk Bert heet, een Nederlander die al 14 jaar in Amerika woont nadat hij een Amerikaanse leerde kennen via internet en uiteindelijk emigreerde en met haar trouwde. Bert kwam uit het Oosten van Nederland, kende de club Tex Town Tigers uit Enschede en sprak nog verbluffend goed Nederlands na 14 jaar hier in de States. Uiteindelijk waren we 2 uur en een hoop verhalen verder, en hadden we er een nieuwe “Amerikaanse” vriend bij.
Hierna zetten we koers naar de Outlet, maar daar aangekomen bleek er één of ander evenement te zijn. Overal politie en verkeersregelaars, wat betekende dat we nergens konden parkeren, alles was afgezet. Na zo’n drie keer tevergeefs rond gereden te hebben, hebben we de moed opgegeven en zijn terug gereden naar onze “camping”.
Daarna weer de strip opgegaan (in de hitte) en inmiddels had Fabian via Instagram contact gehad met de honkballers Teun Dekker en Thierry Catsburg die samen met nog een vriend ook hier in Las Vegas op vakantie zijn. Zij waren nu toevallig in hetzelfde gebouw waar wij ook waren, en via whatsapp sprak Fabian met ze af om elkaar te ontmoeten. Zo stonden we even later op de 3e etage van een gebouw in Las Vegas in Amerika, een tijd met twee voor ons bekende en één “onbekende” Krommenieër te praten. Bizar.
Na nog wat gegeten te hebben en gebouw in, gebouw uit gegaan te zijn, zijn Sylvia, Jelyna en ikzelf terug naar onze camper gegaan en is Fabian met zijn oude honkbal clubgenoten naar Blondie’s Sportsbar gegaan, om daar onder het genot van een drankje op groot scherm naar een wedstrijd van de San Francisco Giants te gaan kijken.
Morgen gaan we verder naar Palm Springs. We dachten dan van deze hitte hier verlost te zijn, maar het schijnt daar nog een graad of 2 warmer te zijn. Daar was het vandaag 44 graden…………….